De Amerikaanse zangeres en songschrijfster Janet Batch woont in Ithaca in de staat New York. Haar werk wordt gekenmerkt door het feit dat ze in haar liedjes heel vaak verhalen vertelt over de middenklasse en de gewone werkende mensen. Deze inspiratiebron is dan ook onuitputtelijk voor een songschrijver en het leverde haar tien nieuwe nummers op die ze componeerde voor haar recente tweede album “You Be The Wolf”, de opvolger van debuutplaat “A Good Woman Is Hard To Find” uit 2017.

Deze nieuwe plaat werd in een opnamestudio in Trumansburg, New York ingeblikt met de instrumentale hulp van gitarist Sid Green, bassist Mike Brando, pianist Chris Ploss, violist Sam Schmidt en Jason Shegogue die op lap steel, akoestische en elektrische gitaren voor de nodige begeleiding zorgde. De eerste drie vermelde muzikanten traden daarbij ook op als co-producer van het album naast Janet Batch zelf.

Het werk van deze muzikante bestaat uit traditioneel klinkende country- en folksongs in sixties- en seventies-stijl die samen onder de noemer ‘Americana’ kunnen thuishoren. Dat horen we hier al onmiddellijk in de openingstrack “If I Had A Nickel”, een countrywalsje dat ze met lichtjes snikkende stem zingt. We kunnen de vergelijkingen in de vakpers met werk van Rosanne Cash, Emmylou Harris of Wanda Jackson eingszins begrijpen, maar qua stemgeluid zijn er bij Janet Batch volgens ons toch belangrijke verschillen waarneembaar.

Vooral in “Waiting On Horses” en “It’s So Easy”, de twee countryrocksongs die we op de bijgaande audiovideo’s laten horen, merken we dat Janet Batch in staat is om een eigen geluid te creëren. Het songtempo bij de nummers op “You Be The Wolf” wisselt af tussen swingende uptempo tracks en rustig gezongen ballads. Tot deze laatste categorie behoren de nummers “Radio”, “Bridgewater”, “Too Much For Me” en “Side By Side”.

Als we enkele favoriete tracks uit deze plaat mogen vermelden dan willen we dat graag doen voor het nummer “Lovetta” waarin ze vertelt over een buurmeisje Lovetta dat midden jaren ’80 tijdens de kinderjaren van Janet Batch had geprobeerd om zelfmoord te plegen. Ook heel mooi zijn het melodieus swingende “Got No Idea” en het beklijvende slotnummer “Sara Anne”, een waargebeurd verhaal dat gaat over de verdwijning in 1993 van het 12-jarig meisje Sara Anne Wood dat nooit werd teruggevonden.

De soms wat nasaal klinkende stem van Janet Batch is volgens ons heel geschikt om passie en emotionaliteit in haar songs te vertolken en dat weet deze artieste zelf ook heel goed wanneer ze dergelijke nummers componeert. Countryliefhebbers - een categorie waar ook wij toe behoren - zijn namelijk dol op dergelijke eerlijke en emotievolle zangpartijen en ze zullen dan ook met genoegen kunnen luisteren naar de knappe liedjes op dit nieuwe album “You Be The Wolf” van Janet Batch.

(valsam)